Det stormer for tiden rundt "samfundene" i Egersund. Her er "Samfundene for dummies", eller alt du ikke trenger å vite om samfundene (til og med på originalspråket - altså egersundsk).

 

I Egersund he me någe som kalles samfundene. Me e litt stolte av di. Di he mange kjekke folk som medlemma. Ei eller aen gong, fø langt øve hundre år sian, sa di frå om at nok va nok. Nå e det ikkje så lett fø okke udanføre å forstå kå så va nok, men det va det. Mær enn nok. Staten ville nemlig tre ei nye alterbog ner øve håvan på folk frå Helleland. Adle vett at folk frå Helleland aldri he likt å få alterbøga tredd ner øve håvan, så di sa stopp.

 

På Helleland budde det enn mann som hette Bernt Lomeland. Han va omgangslærer. (Det må ikkje forvekslas med omgangssjuga.) Lomeland va enn av dei som hadde fått mær enn nok av påleggan frå Oslo. (Det må ikkje forvekslas med påleggan frå Grøsfjeld.) Dermed starta han Menigheten Samfundet. I Egersund sa folk bara Samfundet, men i Kristiansand sa di lomelendinga. Det va godt sagt si predikanten deiras jo hette Lomeland. 

 

Det som e domt med sannheda om alterbøga, e at di  komme med datostempel. Det oppdagte enn bond på Nodland. Han hetter Per. I heie på Nodland fant han en litt aen sannhed enn Lomeland. Dermed blei han kasta ud av Samfundet. Han tog med seg 60 sjela, og di stifta Det Almindelige Samfundet si di va så veldig alminnelig. Det blei et litt for vanskelig navn fø egersunderne som heller sa Peran. 

Men kor lenge va Per i Paradiset? Rett svar e te år 1952. Då tog slakter Abraham Larsen med seg 60 pera og gjorde dei te larsa. Offisielt hette di Det Almindelige Lutherske Samfund, men det blei selvsagt for vanskelig fø egersunderne som straks begynte å kalla di fø Larsan. 

 

I Egersund elske me bokstaven d. Derfø hette det mandsanger, og derfø hette det samfund. Egersunderne e glade i sine samfund, det e kjekt med sekt, men det hørre med te historien at det ikkje alltid he våre liga kjekt fø dei så melde seg ud. Kjærlighet og tanka he lett fø å gå sine egne veie, og det va veie som førde bort frå den smale vei. 

Rondt 800 egersundere e fortsatt en del av opprøret te Bernt Lomeland, Per Gravdal og Abraham Larsen. Med åran blei ett samfund te tri samfund. Någen synes kanskje det hørres ensomt ud i himmelen te Larsan og di når det bare e 40 rettruande som sleppe inn. Di konne fått det mye kjekkere hvis di i tillegg tog med seg 250 pera og 450 lomelendinga, men så spørs det kossen Vår Herre hadde sitt på sagen. Han he tross alt 2 milliarder andre kristne som ska innlosjerast i himmelen.